- 1.Het is wel te verstaan dat alle bepalingen van dit Verdrag die gelijk of in wezen gelijksoortig zijn aan de bepalingen van het OESO-modelverdrag met betrekking tot belastingen naar het inkomen en naar het vermogen, worden geïnterpreteerd overeenkomstig het OESO-commentaar daarop op het moment van de toepassing van dit Verdrag, voor zover de verdragsluitende Staten bij het betreffende OESO-commentaar geen observatie hebben gemaakt waaruit blijkt dat de verdragsluitende Staten niet instemmen met de betreffende uitgangspunten en voor zover de verdragsluitende Staten niet een afwijkende interpretatie zijn overeengekomen op basis van de regeling voor onderling overleg op grond van artikel 24.
- 2.Geen enkele bepaling van dit Verdrag mag dusdanig worden uitgelegd dat zij een verdragsluitende Staat belet de bepalingen van zijn nationale wetgeving tot vermijding van belastingontwijking en belastingontduiking toe te passen.
- 3.Op verzoek van een inwoner van een verdragsluitende Staat raadplegen de bevoegde autoriteiten elkaar in overeenstemming met artikel 24, paragraaf 3, indien de nationale wettelijke bepalingen als bedoeld in de voorgaande paragraaf leiden tot dubbele belastingheffing of indien die inwoner meent dat de belastingheffing niet in overeenstemming is met het voorwerp en doel van de relevante bepalingen van dit Verdrag.
- 4.Niets van dit Verdrag staat de toepassing in de weg van richtlijn (EU) 2022/2523 van de Raad van 14 december 2022 tot waarborging van een mondiaal minimumniveau van belastingheffing voor groepen van multinationale ondernemingen en omvangrijke binnenlandse groepen in de Unie.
- 5.Indien beide verdragsluitende Staten een vermogensbelasting invoeren, zullen België en Nederland onderhandelingen opstarten met het oog op de opname van een vermogensartikel in dit Verdrag.
