- 1
- De uitkeringen, waarop een verzekerde als bedoeld in artikel 23 van dit Verdrag of zijn nagelaten betrekkingen krachtens de Spaanse wettelijke regeling aanspraak kunnen maken, worden op de volgende wijze vastgesteld:
-
- a)het Spaanse orgaan stelt overeenkomstig zijn eigen wettelijke regeling vast of de belanghebbende, de in het vorige artikel bedoelde samentelling van tijdvakken in aanmerking genomen, aan de voorwaarden voldoet om aanspraak te kunnen maken op de in die wettelijke regeling bedoelde uitkeringen;
- b)indien krachtens de vorige alinea recht op uitkering bestaat, berekent bedoeld orgaan eerst het bedrag van de uitkering, waarop de belanghebbende recht zou hebben indien alle tijdvakken van verzekering, samengeteld op de in het vorige artikel aangegeven wijze, uitsluitend krachtens de eigen wettelijke regeling zouden zijn vervuld; op basis van genoemd bedrag stelt het orgaan het bedrag van de verschuldigde uitkering vast naar verhouding van de duur van de tijdvakken, welke vóór de verzekerde gebeurtenis volgens bedoelde wettelijke regeling zijn vervuld tot de totale duur van de volgens de wettelijke regelingen van de Verdragsluitende Partijen en de betrokken derde landen vóór de verzekerde gebeurtenis vervulde tijdvakken; dit bedrag vormt de uitkering, welke door het Spaanse orgaan aan belanghebbende verschuldigd is.
- 2
- Indien het bedrag van de uitkering, waarop de belanghebbende, zonder toepassing van artikel 23, uitsluitend op grond van de krachtens de Spaanse wettelijke regeling vervulde tijdvakken van verzekering aanspraak kan maken, hoger is dan het bedrag, dat met toepassing van het vorige lid van dit artikel wordt verkregen, heeft hij van de zijde van het Spaanse orgaan recht op een aanvulling, welke gelijk is aan het verschil tussen beide bedragen.
