Voorbeelden van meldingsplichtige grensoverschrijdende constructies onder wezenskenmerk B.2
Voorbeeld 5
Een Nederlandse vennootschap beschikt over vrij uitkeerbare winstreserves. Omdat dividendbelasting is verschuldigd over eventuele uitkeringen besluit de Nederlandse vennootschap om aandelen van haar buitenlandse aanmerkelijkbelang-aandeelhouder in te kopen. Tot de aankoop van aandelen wordt niet op grond van zakelijke overwegingen overgegaan. De buitenlandse aandeelhouder is fiscaal inwoner van een staat waarmee Nederland een belastingverdrag heeft gesloten. Op grond van artikel 3, eerste lid, onderdeel a, Wet DB, is hetgeen wordt uitgekeerd boven het op de aandelen gestorte kapitaal aan te merken als een opbrengst. Over deze opbrengst is de buitenlandse aandeelhouder dividendbelasting verschuldigd. Voor de toepassing van het belastingverdrag tussen Nederland en het woonland van de buitenlandse aandeelhouder wordt de opbrengst ter zake van de inkoop van aandelen aangemerkt als een vervreemdingsvoordeel (een bepaling die de opbrengst als dividend aanmerkt, ontbreekt) en wordt het heffingsrecht over het vervreemdingsvoordeel toegewezen aan het woonland. De constructie heeft tot gevolg dat dividendbelasting kan worden bespaard, omdat bij een reguliere dividenduitkering geen (volledige) teruggaaf verleend had kunnen worden.
Voorbeeld 6
Een natuurlijk persoon, woonachtig in Nederland, houdt een belang in een vennootschap. De intermediair meent dat een lagere belastingdruk kan worden gecreëerd wanneer de natuurlijk persoon dit belang, al dan niet via een lichaam dat vergelijkbaar is met een Nederlandse stichting of een trust-achtige, onderbrengt in een buitenlandse rechtspersoon. Hierdoor worden de oorspronkelijke dividenduitkeringen omgezet in bijvoorbeeld schenkingen.
Hieronder valt mede de situatie waarbij door verschillende stappen wordt getracht de band tussen de Nederlandse vennootschap en de natuurlijk persoon te doorbreken, terwijl de natuurlijk personen materieel bezien zijn belang behoudt.
Voorbeeld 7
Een in een andere jurisdictie gevestigde vennootschap heeft werknemers in dienst. De werknemers van die vennootschap verrichten in Nederland werkzaamheden, op basis van een overeenkomst van opdracht met een Nederlandse vennootschap. Contractueel bezien is de Nederlandse vennootschap de opdrachtgever, maar in de praktijk functioneert de Nederlandse vennootschap als werkgever. De intermediair meent dat vanwege de overeenkomst van opdracht de constructie tot een belastingbesparing leidt, omdat in de andere jurisdictie de belastingdruk op het loon van de werknemers lager is in vergelijking met Nederland.
Voorbeeld 8
Een natuurlijk persoon, woonachtig in Nederland, bezit alle aandelen van een holdingvennootschap. De holdingvennootschap bezit een bedrijfspand en een dochtervennootschap. De dochtervennootschap drijft een onderneming en huurt daarvoor het bedrijfspand van de holdingvennootschap. De natuurlijk persoon emigreert en de holding schenkt de aandelen in de dochtervennootschap aan de zoon van de natuurlijk persoon. Op deze schenking is de bedrijfsopvolgingsregeling van artikel 35b e.v. SW van toepassing. De dochtervennootschap blijft het bedrijfspand van de holdingvennootschap van de natuurlijk persoon huren.
Vervolgens koopt de holdingvennootschap 5% van de aandelen van de verkochte dochtervennootschap terug. De koopsom geschiedt uit de aanwezige liquide middelen. De intermediair veronderstelt dat door deze terugkoop het bedrijfspand in de holding als ondernemingsvermogen kwalificeert (en dat dus beleggingsvermogen is omgezet in ondernemingsvermogen). Bij overlijden van de natuurlijk persoon is nu zowel op de waarde van het bedrijfspand als de waarde van de 5%-aandelen in de dochtervennootschap de bedrijfsopvolgingsregeling in artikel 35b e.v. SW (wederom) van toepassing, terwijl zonder de terugkoop van de aandelen de bedrijfsopvolgingsregeling slechts op de aandelen in de dochtervennootschap van toepassing zou zijn geweest.
