- 1
- Technische vergoedingen afkomstig uit een van de Staten en betaald aan een inwoner van de andere Staat mogen in die andere Staat worden belast.
- 2
- Deze technische vergoedingen mogen echter ook in de Staat waaruit zij afkomstig zijn, overeenkomstig de wetgeving van die Staat worden belast, maar indien de genieter de uiteindelijk gerechtigde tot de technische vergoedingen is, mag de aldus geheven belasting niet overschrijden:
-
- a.10 percent van het brutobedrag van de technische vergoedingen voor betalingen die op of na 1 januari 1990 maar voor 1 januari 1996 zijn gedaan; en
- b.8 percent van het brutobedrag van de technische vergoedingen voor betalingen die zijn gedaan op of na 1 januari 1996.
- 3
- De bevoegde autoriteiten van de Staten regelen in onderling overleg de wijze van toepassing van het tweede lid.
- 4
- De uitdrukking „technische vergoedingen” zoals gebezigd in dit artikel, betekent betalingen van welke aard ook aan enig persoon, anders dan een werknemer van de persoon die de betaling doet, voor enige dienst van technische, bestuurlijke of raadgevende aard.
- 5
- De bepalingen van het eerste en tweede lid van dit artikel zijn niet van toepassing, indien de uiteindelijk gerechtigde tot de technische vergoedingen, die inwoner is van een van de Staten, in de andere Staat waaruit de technische vergoedingen afkomstig zijn een bedrijf uitoefent door middel van een aldaar gevestigde vaste inrichting, of in die andere Staat persoonlijke arbeid verricht, en de technische vergoedingen tot het bedrijfsvermogen van die vaste inrichting of tot de persoonlijke arbeid behoren. In dat geval zijn, naar gelang van het geval, de bepalingen van artikel 8 of artikel 15 van toepassing.
- 6
- Technische vergoedingen worden geacht uit een van de Staten afkomstig te zijn, indien de schuldenaar die Staat zelf, een staatkundig onderdeel, een plaatselijk publiekrechtelijk lichaam of een staatsrechtelijk orgaan daarvan, of een inwoner is van die Staat. Indien evenwel de persoon die de technische vergoedingen betaalt, of hij inwoner van een van de Staten is of niet, in een van de Staten een vaste inrichting heeft waarvoor de verplichting tot het betalen van de technische vergoedingen, was aangegaan, en deze technische vergoedingen ten laste komen van die vaste inrichting, worden deze technische vergoedingen geacht afkomstig te zijn uit de Staat waar de vaste inrichting is gevestigd.
- 7
- Indien, wegens een bijzondere verhouding tussen de schuldenaar en de uiteindelijk gerechtigde of tussen hen beiden en een derde, het bedrag van de betaalde technische vergoedingen, om welke reden dan ook, hoger is dan het bedrag dat zonder zulk een verhouding door de schuldenaar en de uiteindelijk gerechtigde zou zijn overeengekomen, zijn de bepalingen van dit artikel slechts op het laatstbedoelde bedrag van toepassing. In dat geval blijft het daarboven uitgaande deel van het betaalde bedrag belastbaar overeenkomstig de wetgeving van elk van de Staten, zulks met inachtneming van de overige bepalingen van deze Overeenkomst.
