- 1
- Indien een persoon van oordeel is dat de maatregelen van een van de of van beide verdragsluitende staten voor hem leiden of zullen leiden tot een belastingheffing die niet in overeenstemming is met de bepalingen van dit Verdrag, kan hij, ongeacht de rechtsmiddelen waarin de nationale wetgeving van die verdragsluitende staten voorziet, zijn geval voorleggen aan de bevoegde autoriteit van de verdragsluitende staat waarvan hij inwoner is, of, indien zijn geval valt onder artikel 23, eerste lid, aan die van de verdragsluitende staat waarvan hij onderdaan is. Het geval moet worden voorgelegd binnen drie jaar nadat de maatregel die leidt tot een belastingheffing die niet in overeenstemming is met de bepalingen van het Verdrag, voor het eerst te zijner kennis is gebracht.
- 2
- De bevoegde autoriteit tracht, indien het bezwaar haar gegrond voorkomt en indien zij niet zelf in staat is tot een bevredigende oplossing te komen, het geval in onderling overleg met de bevoegde autoriteit van de andere verdragsluitende staat op te lossen teneinde belastingheffing die niet in overeenstemming is met de bepalingen van dit Verdrag te vermijden. De bereikte overeenstemming wordt ten uitvoer gelegd niettegenstaande de eventuele termijnen in de nationale wetgeving van de verdragsluitende staten.
- 3
- De bevoegde autoriteiten van de verdragsluitende staten trachten moeilijkheden of twijfelpunten die mochten rijzen met betrekking tot de uitlegging of de toepassing van dit Verdrag in onderling overleg op te lossen. De bevoegde autoriteiten van de verdragsluitende staten kunnen in het bijzonder overeenstemming bereiken over:
-
- a.dezelfde toewijzing van inkomen, aftrekken, verminderingen of toekenningen van een onderneming van een verdragsluitende staat aan haar vaste inrichting die zich in de andere verdragsluitende staat bevindt;
- b.dezelfde toewijzing van inkomen, aftrekken, verrekeningen of toekenningen tussen personen;
- c.het regelen van tegenstrijdigheden over de toepassing van het Verdrag, met inbegrip van geschillen over:
- i.de omschrijving van specifieke bestanddelen van het inkomen;
- ii.de omschrijving van personen;
- iii.de toepassing van regels omtrent de herkomst ter zake van specifieke bestanddelen van het inkomen; en
- iv.de betekenis van de in dit Verdrag gebruikte termen; en
- d.het bevorderen van verrekenafspraken.
- 4
- De bevoegde autoriteiten van de verdragsluitende staten kunnen zich rechtstreeks, of via een gezamenlijke commissie, bestaande uit henzelf of hun vertegenwoordigers, met elkaar in verbinding stellen teneinde een overeenstemming als bedoeld in de voorgaande leden van dit artikel te bereiken.
- 5
- Indien
-
- a.een persoon uit hoofde van het eerste lid een geval heeft voorgelegd aan de bevoegde autoriteit van een verdragsluitende staat omdat de maatregelen van een van de of van beide verdragsluitende staten ertoe hebben geleid dat de belastingheffing voor die persoon niet in overeenstemming is met de bepalingen van dit Verdrag, en
- b.de bevoegde autoriteiten er niet in slagen om binnen twee jaar nadat het geval is voorgelegd aan de bevoegde autoriteit van de andere verdragsluitende staat overeenstemming te bereiken om het geval op te lossen overeenkomstig het tweede lid,
- worden onopgeloste kwesties die voortvloeien uit het geval op verzoek van de persoon voorgelegd voor arbitrage. Deze onopgeloste kwesties worden evenwel niet voorgelegd voor arbitrage indien een rechterlijke of een bestuursrechtelijke instantie van een van beide verdragsluitende staten reeds over deze kwesties beslist heeft. Deze arbitrale uitspraak is bindend voor beide verdragsluitende staten en wordt ten uitvoer gelegd ongeacht eventuele termijnen in de nationale wetgeving van deze verdragsluitende staten, tenzij de rechtstreeks betrokken persoon de wederzijdse overeenstemming voor de tenuitvoerlegging van de arbitrale uitspraak niet aanvaardt. De bevoegde autoriteiten van de verdragsluitende staten regelen in onderling overleg de wijze van toepassing van dit lid.
